Waarom de Amerikaanse overheid zo ver zou gaan om de maanlanding te simuleren mag duidelijk zijn: macht. Het was midden in de Koude Oorlog en de Amerikanen hadden al veel slagen om de ruimterace verloren. De Sputnik (eerste object in de ruimte), was Russisch, net als de eerste mens (Yuri Gagarin), het eerste object rond de zon (Luna 1), de eerste vrouw in de ruimte (Valentia Tereshkova), de eerste ruimtewandeling (Alexei Leonov) en de eerste impact-sonde op Venus (Venera probe) én de maan (Luna 9). De Amerikanen hadden dus iets in te halen. Toenmalig president John F. Kennedy had in 1962 nog gezworen dat “voor het einde van het decennium” een Amerikaan de maan zou bereiken. Het was de definitieve finale van de ruimterace, en de Amerikanen flikten het in 1969.